சலங்கை கட்டி
ஜதியொடு ஆடுகிறாள் - கன்னல்
தமிழினில் பாடுகிறாள் !!
நில்நில் என்றே
நெஞ்சம் துடிக்க
நிறைமதி மோதுகிறாள் - என்றன்
நினைவைக் கோதுகிறாள் !!
செம்மா துளையாய்
சிவந்த இதழ்களில்
சிரிப்பை உதிர்க்கின்றாள் - தங்கச்
சிலையாய் ஒளிர்கின்றாள் !!
வெம்மை யகற்றும்
வெண்ணில வெழிலாள்
வியப்புறச் செய்கின்றாள் - உள்ளம்
மென்மையாய்க் கொய்கின்றாள் !!
கண்களின் மொழியால்
காதலைச் சொல்லி
கடந்து செல்கின்றாள் - என்னுள்
கலந்து வெல்கின்றாள் !!
வண்ணக் கனவில்
வடிவாய் வந்தவள்
வாழ்வினில் இணைகின்றாள் - அன்பை
வளமாய்ப் பொழிகின்றாள் !!
No comments:
Post a Comment