கண்குளிர்ந்தேன் கண்ணனைக் கண்டு ....!!!

மண்ணையுண்ட மாயன் மறைந்துகொள்ள வென்மனம்

புண்ணான தென்றாலும் பொன்னடி யோசையிலே 

கண்குளிர்ந்தேன் கள்வனைக் கண்டு . 

உண்ணாமல் காத்திருந்தேன் ஊர்சுற்றி வந்தானோ 

வண்ணமலர் சூடியவன் வாசத்தில் பூத்தேன்யான் 

கண்ணாரக் கண்ணனைக் கண்டு.

திண்டாட வைப்பினும் செல்லக் குறும்புகளும் 

எண்ணத்தி லென்றும் இனித்திருக்கும் சிங்காரக்

கண்ணனின் பால்முகங் கண்டு.

( வெள்ளொத் தாழிசை )